"Dat is nogal een prijsverhoging", merkte mijn vader op terwijl hij na een voetbalwedstrijd betaalde voor de traktatie van mijn zesjarige zoon. 'Drie dollar voor een kopje ijs.'
Het is waar; het prijskaartjedeedlijken in eerste instantie steil. Maar toen we de situatie nauwkeuriger analyseerden - mijn vader is ook een fan van vrije markten - realiseerden we ons dat er geen reden was om verontwaardigd te zijn over de prijs van de verkoper.
De context
Voordat ik ga speculeren over het reilen en zeilen van de markt voor diepgevroren dranken, wil ik de achtergrond geven. Mijn zoon voetbalt voor een stadscompetitie. Elke zaterdag spelen de teams allemaal op één centrale locatie tegen elkaar, met minimaal 20 veldjes ingericht voor de verschillende leeftijden. Ik schat dat er in de loop van de dag zeker duizend mensen (toeschouwers meegerekend) door de velden fietsen.
Tijdens het paasweekend waren mijn ouders op bezoek, en we gingen allemaal naar de wedstrijd van mijn zoon. Mijn zoon wees enthousiast op een vrachtwagen die op een zeer toegankelijke plek geparkeerd stond, omdat er ijsdrankjes in stonden. (Ik denk dat ze technisch gezien niet het merk ICEE waren, maar het was hetzelfde idee.)
Nadat het team van mijn zoon hun tegenstanders absoluut had weggeblazen, stelde ik mijn zoon voor dat opa hem waarschijnlijk iets lekkers bij de truck zou kopen als hij het vriendelijk zou vragen. En nu heb ik alle lezers op de hoogte gebracht van waar ons verhaal voor het eerst begon. …
Hoe kan iemand $ 3 in rekening brengen voor een kopje ijs?
Als kaartdragende leunstoeleconoom heb ik voor dit artikel geen echt onderzoek gedaan. Niettemin kan het sommige lezers interesseren om te leren denken als een econoom over zulke alledaagse puzzels.
Factoren aan de vraagzijde
Het eerste belangrijke punt is dat mijn vadervrijwilligbetaalde de $ 3 voor de verfrissing, zij het met enige aanzienlijke sociale druk die op hem leunde na de belofte aan mijn zoon. Maar als hij bijvoorbeeld bij de vrachtwagen was gekomen en op het bord stond dat elk bevroren drankje kostte$ 30, zou mijn vader duidelijk zijn weggelopen. We hadden mijn zoon kunnen vertellen dat het te veel geld was en dat we in plaats daarvan naar een buurtwinkel zouden gaan.
We hebben al meer inzicht in de "hoge" prijs van de drankjes - ze zijn buitengewoon handigplaats. Een ijskoud drankje-in-de-winkel welniet hetzelfde goedals een ijskoud drankje-naast-het-voetbalveld. Er is niets irrationeels of "oneconomisch" aan dat consumenten bereid zijn meer te betalen voor het onmiddellijk lessen van hun dorst.
Hoewel ik er op dat moment duidelijk niet over nadacht, realiseerde ik me achteraf dat toen ik mijn zoon voorstelde dat mijn vader het lekkers voor hem zou kopen, ik wist dat de prijs 'redelijk' moest zijn, omdat de vrachtwagen duidelijk had eerder bij de spelen geweest (sinds mijn zoon het herkende), en omdat ik er een menigte mensen voor kon zien.
Deze overwegingen werpen enig licht op de "vraagzijde" van de vergelijking. Vooral omdat het een warme dag was, is het geen mysterie dat zoveel mensen bereid waren $ 3 in te ruilen voor een 'kopje ijs'.
Factoren aan de aanbodzijde
Laten we nu eens kijken naar de aanbodzijde. Als we in het algemeen proberen te begrijpen waarom een prijs hoog kan zijn, is het in de economie niet voldoende om uit te leggen dat mensen iets echt waarderen. We moeten verder gaan en uitleggen waarom degeleverde hoeveelheidlaag genoeg blijft zodat wat de"marginale nut"van het kleine aantal eenheden blijft hoog.
Laat ik het verduidelijken met een ander voorbeeld. Als iemand flessen water voor $ 100 per stuk zou verkopen, zouden we dat kunnen uitleggen door te zeggen dat de consumenten elke fles meer waardeerden dan de andere goederen en diensten die met de $ 100 hadden kunnen worden verkregen. Omdat die prijs echter zo ongewoon hoog is, zouden we de situatie beter willen onderzoeken om erachter te komen waarommeer flessenwerden niet doorgesluisd naar deze specifieke consumenten, die duidelijk op het punt stonden om te sterven van de dorst.
Op dezelfde manier kunnen we speculeren aan de "aanbodkant" van onze leverancier van diepvriesdranken, om te zien of de ogenschijnlijk hoge prijs van $ 3 toch niet zo verrassend is.
Een voor de hand liggende observatie is dat het een warme dag was, en dus kan het duur zijn om het ijs in een relatief kleine container (d.w.z. die in een vrachtwagen past) te koelen, vooral omdat het minstens enkele uren in de hete zon moet staan. De verkoper moest ook de suikersmaakstof kopen (verkrijgbaar in verschillende kleuren) die de kinderen in hun 'kopje ijs' zouden spuiten. Wie weet hoeveel die kosten om bij te vullen, maar de verkoper zou zich ook zorgen moeten maken dat sommige kinderen grote hoeveelheden op de grond druppelen voordat hun ouders tussenbeide komen.
Een andere voor de hand liggende kostenpost was de truck zelf. Dit was niet de F-150 van een of andere kerel met een koelbox achterin; de hele vrachtwagen was geconfigureerd om bevroren lekkernijen te verkopen. (De ene kant van de vrachtwagen was bijvoorbeeld vol geschilderd met beschrijvingen van de beschikbare items.) Nu gebruikte de eigenaar het voertuig misschien voor zijn persoonlijke transportbehoeften, maar het is mogelijk dat de vrachtwagen volledig voor zijn bedrijf was bestemd. In dat geval zou de $ 3 per verkoop niet alleen het ijs, de beker en de smaakstof moeten dekken, maar ook een klein deel van de vrachtwagenbetaling en het onderhoud, inclusief benzine.
Een andere grote kostenpost was die van de verkopertijd. Ik hou ervan om mijn zoon te zien spelen, maar ik weet hetIk benklaar om Dodge uit de weg te ruimen als het spel is afgelopen. Om het de moeite waard te maken om enkele uren op dat veld te staan, zou de verkoper een voldoende hoge "opslag" moeten vragen om zichzelf een fatsoenlijk uurloon te betalen.
Nog een andere overweging is derisicobetrokken. Als er onweer is (of zelfs als het veld te modderig is door eerdere regenbuien), worden alle wedstrijden op een bepaalde zaterdag afgelast. (Ik denk dat ze ze verzinnen - als ze dat al doen - met double-headers in de daaropvolgende weken, in plaats van het seizoen te verlengen.) Dus bij het bepalen van zijn prijsstrategie zou de verkoper van diepvriesdranken moeten bedenken dat hij misschien iets misloopt een groot deel van de potentiële verkoop vanwege het weer. Als het bijzonder koud weer is, heeft het misschien geen zin om de vrachtwagen naar het veld te rijden, zelfs als de wedstrijden bezig zijn.
Ten slotte moeten we bedenken dat de felbegeerde locatie zelf waardevol is. De eigenaar van de vrachtwagen moest uiteraard toestemming krijgen van de bond om midden tussen alle velden te kunnen parkeren, zodat de meeste ouders en kinderen er op weg naar huis langs zouden komen. Dit is wat de vrachtwagenverkoper zo'n voordeel geeft ten opzichte van zijn concurrenten in buurtwinkels en restaurants, en de voetbalcompetitie kan hem een vergoeding vragen voor dit voorrecht (tenzij hij bevriend is met de mensen die het runnen).
Afhankelijk van de vergoeding die eventueel in rekening wordt gebracht voor het gebruik van de locatie, kan het hele probleem een stap terug worden geschoven. In plaats van te vragen: "Hoe kan deze verkoper wegkomen door zoveel van de ouders af te romen?" in plaats daarvan zouden we willen weten: "Hoe kan de voetbalcompetitie ermee wegkomen om zoveel te verdienen door concessies te doen tijdens de wedstrijden?"
Het antwoord op deze tweede vraag zou dezelfde lijnen volgen. We zouden ons eerst realiseren dat er niemand wasgedwongenom lid te worden van de competitie, en dat als de organisatoren echt een moord zouden plegen, er concurrerende voetbalcompetities zouden ontstaan (die lagere registratierechten vragen en/of concessies doen tegen lagere prijzen).
Conclusie
Het doel van dit artikel was niet om te zeggen of $ 3 voor een ijskoud drankje "te hoog" of "precies goed" was, volgens een bepaalde theorie van rechtvaardigheid. Integendeel, als nuchtere economen kunnen we analyserenWaaromconsumenten waren bereid zoveel te betalen voor elke eenheid van een goed, en waarom producenten niet haastten om meer eenheden tegen een lagere prijs te verkopen. Zo'n oefening is nuttig om te begrijpen hoe de wereld werkt, en het bevordert ook sociale harmonie als we de dingen vanuit het perspectief van een ander bekijken. En geloof me, sociale harmonie is inderdaad waardevol nadat een stel ouders hun 6-jarigen hebben zien voetballen.
